|
| Zaterdag 5 februari 2005 Onder een stralende, verblindende zon rijden we naar Swifterbant. Het wordt een zonnige dag, maar het is buiten ijskoud. Binnen hebben we daar weinig erg in, omdat we het druk hebben met bijpraten, materialen uitzoeken, elkaar helpen, foto's maken, zagen, schuren, boren, papier aftellen, elkaars werk bekijken, kortom met intensief werken. Jopie vertelt dat vanaf volgende maand Marjolein Louwerse ons komt vergezellen als nieuw BBC-lid. Dan zijn we voltallig! |
|
Er zijn weer boeken klaar.
Anton krijgt veel bewondering van ons allen voor zijn fraaie 4e boek. |
|
 |
|
Fem, Hans, Ine en Jopie hebben inmiddels ook een aantal boeken klaar. |
|
Boeken Fem  |
|
Boeken Hans  |
|
Boek Ine  |
|
|
Jopie heeft met de foliepen en met een bloem-leerstempel het 3e boek fraai bewerkt. En uiteraard heeft ze weer een mini-boek van het 3e boek gemaakt! |
 |
bestempeld boek en mini-boek van Jopie |
 |
Jopie heeft de erfenis van een boekbindster gekocht en laat ons voordelig delen in de overvloed aan materiaal: o.a. garen, naaiband, bandbekledingsmateriaal, gaas, boeken, kleine gereedschappen en bord. Het lijkt wel een mini-beurs! |
|
 |
|
| Afmeten én uitzoeken maar! | |
 |
| Anton en Ine zijn in de afgelopen tijd bezig geweest met het maken van stijfsel en warme lijm, vertellen over hun ervaringen en demonstreren hoe mooi de stijfsel wordt als je die door een fijne zeef werkt. Anton heeft in de vakliteratuur vanaf 1800 diverse stijfselrecepten opgezocht en het valt op dat de ene schrijver praat over kort koken, de ander over met kokend water de opgeloste stijfsel roerend overgieten, terwijl de huidige literatuur schrijft over koken van 20 minuten tot een uur. Eén ding hebben ze allen gemeen: kleine porties aanmaken. |  |
|
 |
Voor boek 5 hebben we gelatine en warme lijm nodig, dus verdelen we de ingekochte droge lijm in kleine hoeveelheden, die net genoeg zijn als kennismaking met deze lijmsoorten bij het bewerken van dat ene boek. |
Voor dat 5e boek is ook touw van 3mm nodig, waarop de katernen genaaid gaan worden. Alleen Anton is daar al aan toe, maar zijn zoektocht naar dit touw, evenals zijn experimenten om het zelf te draaien, zijn, zowel in de omgeving als op internet, op niets uitgelopen. Uiteindelijk zou Tagrijn de Zwaan in Amsterdam vlas- en/of henneptouw in diverse diktes kunnen bestellen. Tot grote verrassing vertelt Jaap dat hij, onwetend van Anton's pogingen, in Den Helder ook op zoek is gegaan naar echt touw én een touwslagerij ontdekt heeft, waar hij dit 3mm touw zondermeer kon kopen. Probleem dus opgelost |
|
|
Anton vertelt over de problemen die hij ondervond bij het zelf draaien van de juiste dikte van het touw, o.a. over het weer uit elkaar draaien van de afzonderlijke draden, waarop Fem vraagt of hij geen stijfsel of lijm gebruikt heeft. Dat is het ei van Columbus!  |
|
Met vereende krachten wordt nu direct een flinke lengte touw gedraaid, opgemeten en ingelijmd. Na droging is er perfect 3mm dik bindingtouw en kan Anton eindelijk zijn naaibank gereed maken voor het naaien van het 5e boek! |
|
 |
|
Touw lijmen  |
 |
bindingen spannen op de naaibank | |
| Het Byzantijns kapitaal van het 3e boek leverde sommigen de nodige problemen. Fem is er net mee bezig en legt de werkwijze aan de hand van haar eigen kapitaal nog eens duidelijk uit en daarmee lijken de moeilijkheden voor een ieder opgelost. Over het algemeen hebben we de neiging te dunne kernen te gebruiken. Gevolg: je blijft de houten platten zien. Ook moet je niet te snel van het einde van het plat naar de rug doorsteken. Het kapitaal wordt dan van het midden van de platrand weggetrokken. Om een goed resultaat te krijgen, hebben we ontdekt dat er extra windingen nodig zijn, voordat je de "rug-hoek" omgaat! |
 |
|
 |
Bovendien is het handig om de kernen even te bewerken met stijfsel, zodat ze steviger worden en ze gemakkelijk tijdelijk van platrand naar platrand via de rug vastgezet kunnen worden, waardoor het besteken eenvoudiger gaat. | |
| Voor het 4e boek zijn platten nodig die naar alle kanten rond aflopen. Anton heeft ons aangeraden dit bij hem op de bandschuurmachine te doen. Het stof vult de ruimte én ons, met witte wolken, maar het gaat voortreffelijk en snel, of we nu met lindenhout, eikenhout of mdf werken.We vragen ons af hoe lang én hoe de 15e eeuwse boekbinder wel niet met dit klusje bezig is geweest! |  |
zagen, schaven en beitelen van de houten platten |
|
 |
|
|
Uitleg van de werking van de Louët-snijschaaf. Hans krijgt alsnog een keurig gesneden boekblok! |
|
 |
|
Moe, maar voldaan en vol werklust gaan we aan het einde van de middag, na grondig alle houtkrullen en stof verwijderd te hebben, huiswaarts. |